Pretty..Pushkar

Story & Photo by Kanjana Hongthong

อินเดียคือขวัญใจนักสะพายเป้ก็จริง แต่ไม่ใช่ทุกเมืองในอินเดียที่แบ็คแพ็คเกอร์นิยมไปแฮงก์เอาท์กัน ในฐานะที่เทียวไปเทียวมาดินแดนภารตะอยู่หลายรอบ ฉันขออนุญาตจิ้มมาหนึ่งเมืองที่เอาหัวเป็นประกันว่าถูกใจนักสะพายเป้แน่นอน ที่นั่นคือพุชคาร์ (Pushkar) เมืองเล็กๆ ที่ต่อให้ใครไม่ชอบทะเลสาบหรือทะเลทราย แต่เชื่อเถอะว่าจะหลงรักพุชคาร์แน่นอน

นี่เป็นพุชคาร์เที่ยวที่ 3 ของฉันแล้วสินะ ความจริงเที่ยวนี้จะกระโดดข้ามไปเลยก็ได้ แต่คนมันชอบ ครั้นจะนั่งรถกลั้นใจผ่านไปก็คงใจหาย มาแคว้น ราชสถานทั้งทีขอให้ได้แวะทักทายพุชคาร์สักหน่อย ชีวิตการเดินทางจะสุขใจขึ้นเยอะ อินเดียช่วงปีใหม่เคยสอนให้ไม่ประมาทกับเรื่องรถรา เพราะช่วงนี้อย่าว่าแต่นักท่องเที่ยวเลย แม้แต่ชาวอินเดียเองยังเดินทางกันแน่นไปหมด

แต่ไม่ต้องห่วง เพราะเที่ยวนี้นอกจากจะเช่ารถร่อนเร่ไปตามมุมต่างๆ แล้วยังได้ สารถีที่แสนประเสิรฐ ใช้คำนั่นได้จริงๆ กับ “มูเคช” ชายวัยกลางคนจากเมืองจัยปูร์ที่นอกจากจะขับรถดี อารมณ์ดี มีมารยาท รถสะอาดสะอ้านแล้ว ตลอด 10 กว่าวันที่สัญจรกันไปทั่วแคว้นราชสถาน ฉันยังพบว่าเขาเป็นคนขับรถคนแรกที่ไร้ซึ่งกลิ่นไม่พึงประสงค์ เพราะโดยมากเรื่องอินเดียกับกลิ่นนี่มากันเป็นแพ็คเกจอยู่แล้ว

พูดก็พูดเถอะ พุชคาร์แต่ละรอบที่มาประสบการณ์แทบไม่ซ้ำหน้ากันเลย เขาถึงบอกว่าต่อให้เป็นสถานที่ที่ดิมเมืองเดิม แต่การเดินทางแต่ละเที่ยวให้ประสบการณ์ที่ไม่เคยซ้ำหน้า นั่นแหละเสน่ห์ของการเดินทาง จำได้ว่าพุชคาร์เที่ยวแรกเมื่อ 10 กว่าปีก่อน คลุกดินกินฝุ่นมาถึงเมืองนี้ยังไม่ทันหายเหนื่อย ก็กระโจนขึ้นหลังอูฐไปโคลงเคลงอยู่ในทะเลทรายธาร์ เพราะพุชคาร์เป็นประตูสู่ทะเลทรายธาร์ คนมาที่นี่ก็อยากขี่อูฐลุยทะเลทรายกันทุกคน

เที่ยวนั้นไม่ได้ซึมซับอะไรในตัวเมืองพุชคาร์สักเท่าไหร่ พอมาเที่ยวที่ 2 ถึงได้ทำความรู้จักกับพุชคาร์มากขึ้น นั่นแหละถึงเพิ่งรู้ว่าพุชคาร์เป็นเมืองน่ารักน่าพักที่มีบ้านเรือนสีสดใส แต่งแต้มให้เมืองนี้ดูสดใสเบิกบาน ในเวลาเดียวกันตามอาคารบ้านเรือนยังมีงานศิลปะสไตล์ราชสถานฝากไว้แถวกรอบประตูหน้าต่างให้แขกเหรื่อได้ชื่นชมกัน

ถึงจะรู้จักกับพุชคาร์มาบ้างแล้ว แต่ฉันยังไม่วายตื่นเต้นเมื่อได้เจอกับพุชคาร์อีกครั้ง พลันที่มูเคชจอดรถ ฉันก็โผเข้าหาพุชคาร์อย่างคิดถึง ฉันไม่ได้บอกเขาว่าเคยมาพุชคาร์แล้ว เพราะอยากให้เขาได้บอกเล่าถึงพุชคาร์ได้อย่างเต็มเหนี่ยว บางทีอาจจะมีบางเรื่องที่เราไม่เคยรู้มาก่อนก็ได้ “พุชคาร์เป็นเมืองเล็กๆ แต่มีวัดเยอะนะ

ถ้าอยากไปวัดสำคัญของชาวเมืองก็ไปที่วัดพรหม แต่ถ้าอยากไปวัดที่เขาบูชาพระวิษณุก็ไปที่วัดรางจิ แต่ถ้าอยากเห็นวัดเก่าแก่ที่สุดในพุชคาร์ก็ไปที่วัดวาราห์ อ้อ! ยังมีอีกวัดหนึ่งที่คนไปกันเยอะคือวัดพานช์คุนด์ศิวะ ที่นี่เขาสร้างขึ้นเพื่อบูชาพระศิวะ ส่วนที่เราเพิ่งผ่านมาเมื่อตรงปากทางเข้าเมืองคือวัดรางนาธ ยังมีวัดบนเขาอีกนะ ถ้าคุณชอบดูวัดน่าจะชอบพุชคาร์ แต่ถ้าอยากขี่อูฐบอกผมนะ เดี๋ยวขับรถออกไปหานอกเมืองจะราคาถูกกว่า” มูเคชสาธยายด้วยรอยยิ้ม

แต่ใจฉันน่ะมาเที่ยวนี้ไม่ได้อยากเที่ยววัดหรือขี่อูฐอะไรเลย แค่อยากนั่งดูอิริยาบถผู้คนตามริมทะเลสาบพุชคาร์ (Pushkar lake) มากกว่า มองอย่างผิวเผินคล้ายที่นี่จะเป็นชุมทางของพวกนักสะพายเป้ ฮิปปี้ แต่กลับสวนทางกับตัวตนของพุชคาร์ บอกไว้ตรงนี้ก่อนเลยว่าพุชคาร์เป็นเมืองประเภทโฮลี่ซิตี้ ที่มีข้อห้ามเยอะ เช่น ห้ามนำเครื่องดื่ม แอลกอฮอล์และเนื้อสัตว์เข้ามาในเมือง และถ้าเดินเข้าใกล้ทะเลสาบจะต้องถอดรองเท้าด้วย เพราะถือเป็นทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์และห้ามแต่งกายแบบโชว์เนื้อหนังมังสา แม้ช่วงที่ไปจะร้อนแค่ไหนก็ตามต้องห่มคลุมอย่างสุภาพ

ฟังดูเหมือนเป็นเมืองที่เคร่งครัด ที่จริงแล้วฉันยังคงได้กลิ่นของพืชสมุนไพรชนิดหนึ่งที่สูดดมแล้วอารมณ์ดี กลิ่นนั้นล่องลอยอยู่ในอากาศ แสดงว่าเป็นของหาง่ายของที่นี่ และนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมพุชคาร์ถึงเป็นสวรรค์ของบุปผาชน นอกจากจะเป็นสวรรค์ของบุปผาชนแล้ว พุชคาร์ยังเป็นสวรรค์ของนักช้อปด้วย เพราะไม่ว่าจะเดินเซไปมุมไหน

ก็จะมีแต่ร้านรวงที่ขายเสื้อผ้าสไตล์อินเดีย กระเป๋า ของแต่งบ้าน ที่น่าหิ้วกลับบ้านมาก เพราะของแต่ละชิ้นนี่ราคาถูกมาก และสนุกตรงที่สามารถต่อรองได้ตามอำเภอใจอีกด้วยพูดเลยว่าในบรรดาหัวเมืองน้อยใหญ่ของอินเดียนั้น มีเมืองที่ช้อปสนุกอยู่ไม่กี่เมือง หนึ่งในนั้นมีพุชคาร์อยู่ในลิสต์ด้วยแน่นอนเพราะมีของให้เลือกเยอะมาก นั่นเป็นเหตุผลให้ฉันหอบพะรุงพะรังกลับเรือนพักทุกครั้งที่มาพุชคาร์

เสน่ห์ของพุชคาร์อีกอย่างหนึ่งคือภาพชีวิตของผู้คนตามตรอกแคบๆ แต่ถ้าเดินตามตรอกแคบๆ แล้วรู้สึกอึดอัด ลองไปเดินป้วนเปี้ยนแถวริมทะเลสาบ อย่างที่รู้กันว่าพุชคาร์เป็นเมืองที่มีทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์ของชาวฮินดูอยู่ตรงกลางเมือง เมื่อเป็นที่เคารพสักการะของชาวเมืองและชาวอินเดีย รายรอบทะเลสาบจึงมีผู้คนที่มาประกอบพิธีกรรมตามท่าน้ำตามความเชื่อของพวกเขา ไม่เว้นแต่ละวันเหล่าผู้แสวงบุญไม่ได้มามือเปล่า พวกเขามักนำดอกไม้ติดไม้ติดมือเพื่อมาบูชาพระพรหมกัน เพราะตามตำนานเชื่อกันว่าเมืองพุชคาร์เป็นจุดที่พระพรหมทำดอกบัวร่วงลงมาบนพื้นโลก

ที่นี่จึงเปรียบเสมือนเป็นบ้านเกิดของพระพรหมซึ่งถือว่าเป็น 1 ใน 3 มหาเทพของศาสนาฮินดู ฉันไม่ได้ลงไปใกล้ทะเลสาบนักหรอก ได้แต่เฝ้ามองพวกเขานำดอกไม้ไปลอยในทะเลสาบ บ้างหย่อนตัวลงไปชำระล้างกายใจในทะเลสาบ เหมือนกับที่เคยเห็นชาวฮินดูชำระล้างบาปในแม่น้ำคงคาที่เมืองพาราณสี จากนั้นเมื่อชำระล้างบาปเสร็จแล้ว พวกเขาก็จะเดินขึ้นบันไดไปสวดขอพรที่วิหารแห่งพระพรหมที่อยู่ริมทะเลสาบนั่นเอง สำหรับนักท่องเที่ยวที่อยากจะลงไปเดินใกล้กับทะเลสาบจะต้องถอดรองเท้าถึงจะลงไปได้

มาที่นี่ นอกจากภาพชีวิตของผู้คนที่น่าสนใจแล้ว บรรดาฤาษีและพราหมณ์ที่ใช้ชีวิตอยู่ริมน้ำก็น่าสนใจไม่น้อย พวกเขาทักทายนักท่องเที่ยวต่างชาติอย่างคุ้นเคย บางคนนั่งท่องบทสวดพึมพำอยู่กลางแดด ส่วนนักท่องเที่ยวนะเหรอ

กิจกรรมยามเย็นของพวกเราไม่มีอะไรสุขไปกว่าได้หามุมเหมาะๆ ริมทะเลสาบนั่งรอดวงตะวันกลมโตค่อยๆ หย่อนตัวลงหลังเหลี่ยมเขา เวลาแสงสวยๆ ทาบลงบนอาคารบ้านเรือนสีขาวที่โอบรอบทะเลสาบเอาไว้ มันช่างงดงามตราตรึงเสียเหลือเกิน พุชคาร์แทบไม่มีสิ่งปลูกสร้างอะไรที่เป็นเครื่องหมายการค้าของเมืองทว่ากลับเป็นเมืองที่ไม่เคยอัตคัดนักเดินทาง ใครจะจิบทะเลสาบหรืออาบทะเลทรายก็ช่างเถอะ แต่ในเมืองอันเป็น Holy City แบบนี้ แค่นั่งนิ่งๆ ก็อิ่มเอมแล้ว

–  จากกรุงเทพฯ บินไปตั้งหลักที่เมืองนิว เดลลีก่อน สายการบินไทย มีเที่ยวบินไป – กลับเดลลีทุกวัน บางวันมี 2 – 3 ไฟลท์ สอบถามรายละเอียดได้ที่ 0 2356 1111 หรือคลิกไปที่ www.thaiairways.com
– พุชคาร์เป็นเมืองเล็กที่ไม่มีสนามบิน สะดวกสุดเช่ารถจากเดลลี หรือจากเมืองอื่น ก็ได้จัยปูร์ แนะนำบริษัทรถเช่าที่รถดีมีคนขับมีประสบการณ์และพูดภาษาอังกฤษได้อย่างบริษัท India by car and driver มีรถให้เลือกหลายแบบ เลือกให้เหมาะกับจำนวนคนได้ คลิกไปดูรายละเอียดที่ www.indiabycaranddriver.com
– เรื่องที่พักพุชคาร์มีให้เลือกเยอะมาก ถ้าไม่อยากพักแออัดในตัวเมืองเก่า แนะให้ไปพักนอกเมืองเป็นทุ่งโล่ง อากาศดีกว่า ที่ Lohana Village Resort เรือนพักแบบกระท่อม ที่น่ารัก และราคาย่อมเยา คลิกไปดูได้ที่ www.lohanaresort.com

Share This Post:000